JE WEET NIET WAT JE MIST

​

Daar lag ze dan. De identiteitskaart aan de roltrap van het metrostation in de grootstad waar miljoenen zielen elkaar kruisen. Alsof ze daar op mij lag te wachten. Vers gevallen uit de broekzak van een nietsvermoedende ziel.

Zijn ziel.

Ik neem de kaart, ik zie zijn gezicht, zijn zuiderse blik en ik denk: dit is ‘m, de man van mijn leven.

Dat was seconde één.

Op seconde twee roept de vriendin met wie ik op stap ben, de twee agenten na die mij net op dat moment passeren. Haast op automatische piloot steek ik de identiteitskaart in de lucht, terwijl ik nog snel een laatste glimp van de zuiderse blik opneem. De agenten bedanken mij met een vriendelijk gezicht en zowel de blik als de naam van de man van mijn leven verdwijnt in een flits achter een donkerblauwe rits.

Zijn naam.

Ik heb zijn naam niet eens kunnen lezen, zo snel is het gegaan. De naam waarvan ik elke letter zorgvuldig zou typen in de zoekbalk die mij naar de pagina zou leiden. De pagina waarop ik zijn gezicht zou herkennen en waarop ik zou ontdekken door welke steden hij graag dwaalt en op welke muziek hij graag danst. De pagina die mij met hem in contact zou brengen via een bericht waarin ik hem laat weten dat ik zijn identiteit heb gevonden en dat hij die gerust mag komen ophalen, zodat ik de zuiderse blik stiekem eens in het echt kan zien.

Dat is allemaal niet gebeurd.

Dus het blijft raden naar wat er wel gebeurd zou zijn als mijn vriendin niet naar de agenten had geroepen. Anderzijds is het wel dankzij diezelfde vriendin, die mij voorstelde om vandaag te gaan uitwaaien in het bos aan de rand van de stad, dat ik dáár op dát moment was. Het is misschien ook dankzij haar dat ik morgen geen date heb onder het mom van een verloren identiteit met een volstrekt vreemde man op wie ik – uiteraard – instant verliefd zou worden en met wie ik later zou trouwen en die nog wat later in een monster zou veranderen met een jeukende rechtervuist.

​

Terug dan maar naar het leven dat ik nu leid.

​

Ik moet dringend nog eens een was insteken, besef ik net.