ODE AAN DE STAD

Prinses Elisabeth – 11u38. Ik wacht op de tram. Een meisje met een donkere huid zet zich links van mij. Niet veel later neemt een meisje met hoofddoek plaats aan mijn rechterkant. Daar zitten we dan. Alle drie tegen elkaar geperst, maar ieder in haar eigen bubbel. Plots komt het in me op dat we een leuke meidengroep zouden kunnen vormen. Ik beeld me in hoe kleurrijk we wel niet zouden zijn en ik glimlach spontaan. Ik zoek naar de juiste woorden om het hen te vragen. Maar net dan komt de tram aan en het moment is voorbij.